-
1 VÍKJA
* * *(vík; veik, vikum; vikinn), v.1) to move, turn, with dat. (sveinninn mátti hvergi víkja höfðinu);hann veik sér hjá dyrunum, he passed by the door;víkja e-m af hendi, to turn one off, dismiss;víkja e-u af sér, to decline (A. veik því af sér);víkja e-u til ráða (atkvæða) e-s, to hand it over to one’s decision;víkja tali, rœðu, máli til e-s, to turn one’s speech to one, address oneself to one;víkja til e-s, to mention, refer to (hefr hann svá kvæðit, at hann víkr til Ólafs konungs);víkja til við e-n, to broach it to one;víkja á e-t, to hint at (Þ. víkr á nökkut í Þorgeirsdrápu á misþokka þeira);víkja á við e-n = víkja til við e-n;víkja svá bœkr til, at, the books indicate that;2) to move, go (þeir víkja þegar eptir þessum mönnum);víkja aptr, to return (þeir víku aptr ok leita þeira);hann veik heim, he returned home;víkja til norðrættar, to trend north (þat ríki víkr til norðrættar);víkja inn til hafnar, to veer round and seek harbour (önnur skipin viku inn til hafna af leiðinni);víkja eptir e-m, to follow one’s example;víkja eptir e-u, to yield to (víkja eptir freistingu fjándans);3) impers. to turn, trend;landinu víkr til landnorðrs, the land trends to north-east;svá veik viðr veginum, at þar var hraungata mikil, the road was of this nature;nú veik svá við, at liðit fór yfir á eina mikla, now it came to pass;nú víkr sögunni vestr til Breiðafjarðardala, now the story turns west to B.;en þar veik annan veg af, it turned out quite another way;4) refl., víkjast, to turn oneself;víkjast aptr, to return;hón sat ok veikst eigi, she sat and stirred not;víkjast eptir e-u, to turn after, imitate;víkjast undan e-u, to evade, decline;víkjast undan við e-n, to refuse one;víkjast undir hlýðni við e-n, to do homage to;víkjast við e-t, to respond to (kvað hann vel hafa vikizt við sína nauðsyn).* * *older vikva, MS. 325. 76; the spelling with y is curious; pres. vykr, Hom. (a very old vellum); pret. veyk, Ó. H. 174. l. 9, Mork. 171. l. 34; ykva, q. v., also occurs (vi = y); pres. vík; pret. veik, veikt, veik, pl. viku; subj. víki; imperat. vík (víktu); part. vikinn; a pret. vék (like sté, hné, from stíga, hníga) has prevailed in mod. usage (vék, lék, Úlf. 3. 34), but is hardly found in old writers: [Dan. vige; Swed. vika.]B. To move, turn; veik hann þaðan ok kom fyrir konung, Stj.; hann veik þá upp á hálsinn, Gullþ. 61 new Ed.; víkr hann út á borgar-vegginn, Fms. x. 238; Þórir veik aptr til Jómalans, Ó. H. 135; þeir viku aptr ( returned) ok leita þeirra, Fms. ix. 54; hann veik heim, returned home, Ísl. ii. 202, v. l.; veik ek hjá ( I passed by) allstaðar er spillvirkja bælin eru vön at vera, Fms. ii. 81; þeir viku þá í Eystri-dali, ix. 233; es maðrinn výkr (sic) eptir teygingu fjándans, Hom. 216 (Ed.); þat skyldi eptir öðru líkja eðr víkja, Fms. v. 319; margir höfðingjar viku mjök eptir honum ( followed him) í áleitni við Harald, vii. 165; megu vér þar til víkja, we may call there, Grett. 5 new Ed.; víkja mörgum hlutum eptir þínum vilja, Fb. i. 320; Arnkell veik því af sér, A. declined, Eb. 122, Ld. 68; tók hann því seinliga ok veik nökkut til ráða bræðra sinna, Eb. 208; veik hann sér hjá dyrunum, Fs. 62; svá at sveinninn mætti hvergi víkja höfðinu, move with the head, i. e. turn, stir the head, Fms. ii. 272; engi maðr skal þér í móti víkja hendi né fæti, stir hand or foot against thee, Stj. 204; víkja hendinni, 581 (in mod. usage, víkja hvorki hendi né fæti, of a lazy person); hann veik honum frá sér, he pushed him off, Fms. ix. 243 (v. l.), Stj. 614; hann veik sér undan, turned aside, Bs. i. 861; vík (imperat.) hegat keri þínu, pass the beaker! Stj. 136; helgir feðr viku til bindendi níu-vikna-fóstu (dat.), 49.2. metaph.; veik hann til samþykkis við bændr ræðu sinni, Fms. ii. 35; hón veik tali til kóngs-sonar, she turned her speech to the king’s son, Pr. 431; var því vikit til atkvæða Marðar, Nj. 207; viku þeir til Haralds málinu, Fms. vii. 169; þessu veik hann til Snorra Goða, Eb. 84; ok forvitnask um þat er til hennar var vikit af þessum stórmælum, 625. 86; konungr tók vænliga á ok veik undir Gizur hvíta, Nj. 178, Fb. i. 273; veik hann á þat fyrir þeim, at …, he hinted at, Ld. 26; Þormóðr víkr á nokkut í Þorgeirs-drápu á misþokka þeirra, Th. hints at, Fbr. 24 new Ed.; hón veik á við Önund, at hón vildi kvæna Ólaf frænda sinn, Grett. 87; víkja svá bækr til, at …, the books indicate, Karl. 547; hélt Þorleifr á um málit en Arnkell veik af höndum, declined, Eb. 182.3. to trend; þat ríki víkr til norðrættar, Fms. xi. 230.4. to turn, veer, of a ship, better ykva; skútan renndi fram hart, ok varð þeim seint at víkja, Fms. vii. 202; ok (she) reist svá rúman krókinn at þeir fengu eigi at vikit, viii. 386; önnur skipin viku inn til hafna af leiðinni, ix. 310; lát víkja! víkja til, til at víkja, vi. 244, 262, l. c.; Þórðr veik frá ok ór læginu því skipi, vii. 113; viku þeir nú stöfnum, veered round, ix. 301; þá gátu þeir vikit jarls skipinu. viii. 386; þann hjálmun-völ, er hann hneigir ok víkr með hjörtum stór-höfðingja, Sks. 479 B: metaph., mátti Þórir eigi vikva skapi sínu til Magnúss, Fms. x. 411; þar veik annan veg, it took another turn, viii. 60; þat þóttusk menn skilja, at konungr viki meirr áleiðis með Gizuri the king was biassed towards G. þat allt er honum þótti svá mega, Sturl. iii. 91.II. impers. to turn, recede, trend; landi víkr, the land recedes, draws back, as one sails on, Orkn. (in a verse); þaðan víkr landi til landnorðrs, A.A. 289; feninu víkr at hálsinum upp, Eg. 582; svá veik viðr veginum, at þar var hraungata mikil, the road was thus shaped, Pr. 411; nú víkr sögunni vestr til Breiðafjarðar-dala, the story turns west to B., Nj. 2; en þar veik annan veg af, but it turned quite another way, Fms. viii. 60; nú veik svá við ( it came to pass) at liðit fór yfir eina á mikla, 33.III. reflex. to turn oneself; víkjask aptr, to turn back, Fs. 37: to stir, hón sat ok veiksk eigi, she sate and stirred not, Landn. 152; vikjask eptir e-u, to turn after, imitate, Fs. 4; víkjask undan e-u, to evade, shun, decline, Ld. 18, 42, Fms. xi. 94; hann víksk skjótt við þetta mál, respond to it, 27; kveðr hann vel hafa vikizk við sína nauðsyn, 29, i. 208; flestir menn vikusk lítt undir af orðum þeirra, Bs. i. 5; Íslendingar höfðu þá vikizk undir hlýðni við Magnús konung, Fms. x. 157; hann veiksk við skjótt, started at once, Hrafn. 18.
См. также в других словарях:
North America — North American. the northern continent of the Western Hemisphere, extending from Central America to the Arctic Ocean. Highest point, Mt. McKinley, 20,300 ft. (6187 m); lowest, Death Valley, 276 ft. (84 m) below sea level. 400,000,000 including… … Universalium
North Dakota — North Dakotan. a state in the N central United States. 652,695; 70,665 sq. mi. (183,020 sq. km). Cap.: Bismarck. Abbr.: ND (for use with zip code), N. Dak. * * * State (pop., 2000: 642,200), U.S. Situated in the north central region, it is… … Universalium
North America — North American redirects here. For other uses, see North American (disambiguation). North America Area … Wikipedia
East African Community — East African Community Jumuiya ya Afrika ya Mashariki … Wikipedia
North Omaha, Nebraska — The southwest corner of 24th Lake Streets in North Omaha. North Omaha is a community area in Omaha, Nebraska, USA. It is bordered by Cuming and Dodge Streets on the south, Interstate 680 on the north, North 72nd Street on the west and the… … Wikipedia
East Turkestan — Chinese name Traditional Chinese 東突厥斯坦 Simplified Chinese 东突厥斯坦 … Wikipedia
The Times of India — The June 26, 2010 front page of the Mumbai edition of … Wikipedia
THE MIDDLE AGES — … Encyclopedia of Judaism
North Sea — For other uses, see North Sea (disambiguation). North Sea Location Atlantic Ocean Coordinates … Wikipedia
North Dakota — This article is about the U.S. state of North Dakota. For other uses, see North Dakota (disambiguation). State of North Dakota … Wikipedia
North Carolina — This article is about the U.S. state of North Carolina. For other uses, see North Carolina (disambiguation). The Old North State redirects here. For the song of the same name, see The Old North State (song). State of North Carolina … Wikipedia
